00:00
00:00
...در حال بارگذاری

عباس عبدی: اين بحران اقتصادی نيست، سياسی، فرهنگی هم هست كه انباشته شده

41 بازدید

    گزارش فیلم
    اعتمادآنلاین اعتمادآنلاین 344 دنبال کننده

    عباس عبدی در گفتگو با اعتماد: به نظر من اصلا تعداد معترضان مهم نیست، تعداد ساكت ها مهم است. یا آنهایی كه یك همراهی نیمچه ای هم می كنند. اما معتقد نیستم آنها از ترس شان نمی آیند، از ترس شخصی شان نیست كه نمی آیند. حس شان این است كه این راه به كجا قرار است برسد؟ آزادی بیان كه الان من و شما هم بیان می كنیم، اینكه مشكلی ندارد، آزادی خبر. در ایرانِ امروز آنچه وجود ندارد حقیقت است. یعنی هیچ ابزاری برای رسیدن به حقیقت وجود ندارد و این جامعه را نابود می كند. اصلا مگر به لحاظ قانونی شما مشكلی برای آزادی بیان و كشف خبر دارید؟ در قانون اساسی و قوانین عادی مگر مشكلی هست؟ این رادیو و تلویزیون است كه خلاف آن عمل می كند. اصلاحات بروكراتیكی كه شما می گویید الان دیگر شدنی نیست. چون بروكرات ربات نیست. سرمایه گذاری خارجی اش را می خواهد، سفرش را می خواهد، آینده فرزندش را می خواهد، می خواهد بچه اش این جا درس بخواند و صد چیز دیگر را هم این وسط می خواهد و وقتی آن اصلاحات بروكراتیك به محض اینكه می خواهد تصمیم بگیرد تصمیمش با آدم هایی كه می بینید بر مصدر كار هستند و هر روز یكی در نماز جمعه و دیگری در شورای نگهبان حرف می زنند، تلاقی پیدا می كند یا خیر؟ در مورد كوی دانشگاه آقای خاتمی باید از توان خودش و مردم ماجرا را جمع می كرد و ضمنا محكم پای استیفای حقوق آنها می ایستاد. این دو تعارض ندارد وقتی می گوییم اصلاح طلب به معنای این است كه بی پرنسیبی نیست، اتفاقا به معنای اصول داشتن است. آن بحران را باید شنبه یا حداكثر یكشنبه جمع می كرد و در ضمن كنارشان هم محكم می ایستاد و می گفت اگر رسیدگی نشود من نمی ایستم چون این كار بی معنا است. قرار نیست كه روی كار سیستم ماله كشی بشود؛ یك عده دانشجوها را كتك زدند و لباس شخصی هم بودند، باید مشخص شود كه از كجا آمدند. همان قدر كه در قتل های زنجیره ای عمل كردند هم خوب بود. بنابراین اصلاح طلبان در جریان 88 فارغ از اینكه كل ورودی شان اشكال داشت، در جریان 88 باید گام هایی را برمی داشتند كه اگر لازم شد بتوانند عقب بیایند. اشتباه اساسی اصلاح طلبان در 88 اشتباه حكومت بود. فكر كردند می توانند واقعیت را با اراده خودشان به دست بیاورند. در حالی كه واقعیت چیز دیگری بود. اصلا كار تلویزیون در فوت خانم امینی این نبود، كارش این بود كه باید دوربینش را همیشه جلوی گشت ارشاد داشته باشد. همان موقع كه آن خانم را می بردند از دخترخاله اش، برادرش و دیگران بپرسد كه چه شد، از رییس بیمارستان بپرسد چه اتفاقی افتاد و... اینكه كار خبررسانی بكند وگرنه اینكه آقای كرباسچی به آن جا برود و چهار تا كلمه بگوید و بعد هم آن را قطع كنند و بگویند تمام شد و رفت، اینكه كار نشد شما وقتی شعار آزادی رسانه، شعار استقلال نهاد قضایی و شعار نفی این حد از محدودیت ها برای حضور در اصلاحات در حكومت و مدیریت در همان نظام بروكراتیك یا هر جای دیگری می دهید، اینها هیچ كدام مانع قانونی نیست مشكل ما همیشه سیاست بوده است؛ تنها برنامه ای كه در این مملكت خوب و موثر بوده است برنامه سوم است به خاطر اینكه سیاست در آن درست عمل كرد و به امر كارشناسی، اجرا و... ارجاع داد. اما در برنامه های دیگر این سیاست است كه مانع است، به نظر من اقتصاددان ها كوشش می كنند كارهایی بكنند، حتی ممكن است ایده درستی داشته باشند، در این زمینه سیاست عین این است كه شما بهترین آب و بهترین بذر را در خاك غیرمناسب كشت كنید، واقعا جواب نمی دهد