00:00
00:00
ديوان حافظ غزليات 36
28 بازدید
احمدرضا یداللهی 247 دنبال کننده حاشا که من به موسم گل ترک مي کنم. روزگاري شد که در ميخانه خدمت مي کنم. من ترک عشق شاهد و ساغر نمي کنم. به مژگان سيه کردي هزاران رخنه در دينم. حاليا مصلحت وقت در آن مي بينم.. گرم از دست برخيزد که با دلدار بنشينم. در خرابات مغان نور خدا مي بينم. غم زمانه که هيچش کران نمي بينم. خرم آن روز کز اين منزل ويران بروم. گر از اين منزل ويران به سوي خانه روم.