00:00
00:00
ديوان حافظ غزليات 19
24 بازدید
احمدرضا یداللهی 247 دنبال کننده بعد از اين دست من و دامن آن سرو بلند. حسب حالي ننوشتي و شد ايامي چند. دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند. دوش ديدم که ملايک در ميخانه زدند. نقدها را بود آيا که عياري گيرند. گر مي فروش حاجت رندان روا کند. دلا بسوز که سوز تو کارها بکند. مرا به رندي و عشق آن فضول عيب کند. طاير دولت اگر باز گذاري بکند. کلک مشکين تو روزي که ز ما ياد کند.