مداخلات درمان یکپارچه نگر در خیانت زناشویی
2 بازدید
TVF.ir 3 دنبال کننده هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی زوج­ درمانی مبتنی بر مدل درمان جراحت دلبستگی و مقایسة آن با زوج ­درمانی یکپارچه ­نگر بر بخشش در زنان آسیب­ دیده از خیانت زناشویی بود. روش: روش پژوهش نیمه­ آزمایشی با طرح پیش ­آزمون، پس ­آزمون و پیگیری 3 ماهه و جامعة آماری 58 زن آسیب­دیده از خیانت زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بوشهر در سال 1398 بود. از بین داوطلبان پس از غربالگری با پرسشنامة بخشش رای و همکاران (2001)، 30 زن انتخاب و به همراه همسر پیمان­ شکن خود به صورت تصادفی در سه گروه در هر گروه 10 زوج جایگزین شد. زوج­ درمانی مبتنی بر مدل درمان جراحت دلبستگی زوکارینی، جانسون، دالگلیش و ماکین (2013) و برنامه زوج ­درمانی یکپارچه­ نگر باکوم، اسنایدر و گوردون (2009) در 8 جلسه­ی 90 دقیقه ­ای زوجی هفته­ ای یکبار به گروه ­های آزمایش ارائه و داده­ ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط با اندازه­ گیری مکرر تحلیل شد. یافته ­ها: نتایج حاکی از تأثیر مداخله­ ی زوج درمانی مبتنی بر مدل درمان جراحت دلبستگی و زوج درمانی یکپارچه ­نگر بر بخشش زنان آسیب­ دیده از خیانت زناشویی (51/16F= ،01/0=p)(21/15F= ،05/0=p) و پایداری این تأثیر در مرحلة پیگیری در هر دو مداخله بود. نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که تأثیر مداخلة زوج ­درمانی مبتنی بر مدل درمان جراحت دلبستگی بر بخشش در زنان آسیب­ دیده از خیانت زناشویی بیشتر از مداخلة زوج­ درمانی یکپارچه ­نگر است. نتیجه­ گیری: بر اساس یافته­ های پژوهش، زوج ­درمانی مبتنی بر مدل درمان جراحت دلبستگی مداخلة مؤثری برای افزایش بخشش در زنان آسیب ­دیده از خیانت زناشویی است.