گربهٔ شنی (Felis chaus)
1 بازدید
دکتر رضا مقدسی 59 دنبال کننده گربهٔ شنی (نام علمی: Felis chaus) گربه سانی کوچک است که در مناطق کویری و صحرا زندگی می کند. وزن آن ها بین ۱٫۵ تا ۴٫۶ کیلوگرم است و اندازهٔ بدن آن ها نیز به ۳۹ تا ۵۲ سانتی متر می رسد. گوش های گربه شنی از گربه پالاس تیزتر است[۱] و همچنین حساسیت شنوایی این گربه ۸ دسی بل بیشتر از گربه خانگی است. این گربه بیشتر مناطق استپی و بیابانی را برای زیست انتخاب می کند. این گربه در ایران در پارک ملی کویر، مناطق جنوبی کویر لوت در استان کرمان، محدودهٔ دو شاخ در منطقهٔ حفاظت شدهٔ توران در استان سمنان، پناهگاه حیات وحش بختگان، منطقهٔ حفاظت شدهٔ بهرام گور و منطقهٔ شکارممنوع درهٔ باغ بوانات در استان فارس، غرب پناهگاه حیات وحش عباس آباد و منطقهٔ حفاظت شدهٔ موته در استان اصفهان زیست می کند و دشت ترکمن صحرا ، نواحی شمالی و خراسان رضوی دیده شده است. افزون بر آن پراکنش جهانی گربهٔ شنی شامل شمال آفریقا، عربستان تا ترکمنستان نیز می شود. اکوسیستم خشک آسیب پذیر که زیستگاه این گربه است در ایران، به دلیل سکونت و فعالیت های انسانی به ویژه چرای بی رویه در معرض تهدید قرار دارد.[۳] دربارهٔ رفتار این گربه اطلاعات ناچیزی در دست است. عمدتاً شبگرد است و روزها در لانهٔ خود که به طور عمودی بر زمین حفر کرده یا زیر بوته ها و شکاف سنگ ها استراحت می کند، با آنکه روی زمین فعالیت می کند اما به خوبی می تواند از درخت بالا رود. پس از غروب به شکار جوندگان، مارمولک ها، پرنده ها و حشرات می رود. البته خوراک اصلی وی جوندگان کوچک همچون جربیل، پامسواکی و همستر است. گربهٔ شنی در میان کوچ نشینان صحرای آفریقا به دلیل مهارتش در شکار مار معروف است. هرچند فوق العاده درنده خو است اما در اسارت بسیار رام و سربه راه است. جز در هنگام جفت گیری تنها زندگی می کند ولی با وجود انزواطلبی شدید قلمروطلب نیست. با توجه به اینکه تمام آب مورد نیاز بدن خود را از غذایش به دست می آورد از منابع آبی دوری می گزیند. انسان، پرندگان شکاری، گرگ ها و مارها دشمنان طبیعی اویند.