مجالست با قرآن، مجاست با خود حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم است
9 بازدید
مؤسسه نشر آثار آیت الله بهجت(ره) 1 هزار دنبال کننده پادکست: «مجالست با قرآن، مجالست با خود حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم است» حضرت آیت الله بهجت قدس سره: مجالست با انبیاء و اولیاء، مرافقت [و دوستی] با ملائکه است، همه اش معنویات است. و ما هم نمی توانیم عذر بیاوریم که آنها [در میان ما] نیستند که ما با آن ها مجالست بکنیم؟ [چراکه] آثار قطعیه ی آنها [مثل] قرآن که به منزله ی ملاقات خودشان است [در بین ما هست]. مجالست با قرآن، مجالست با خود حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم است. همچنین آثار اوصیاء– مانند صحیفه سجادیه و نهج البلاغه– مثل این است که با خودشان داریم مکالمه و صحبت می کنیم و داریم گوش می دهیم که اصلاً چه می فرمایند. چه بسا یک زمانی هم در همین آلات، اختراعات و اکتشافات بشود ـ نمی دانم الآن شده است یا نه؟ـ از فضا اصوات متکلمین و صاحبان اصوات را بشود جمع کرد. مثلاً صوت داودی را بتوانند از توی فضا دربیاورند، این ممکن است و نمی توانیم بگوییم نیست و نمی توانیم بگوییم محال است. [اصوات] یک رشته هایی و دستگاه هایی در فضا دارد، نمی شود بگوییم مستهلک مطلق می شود. این میزانی دارد. ممکن است یکی از محامل «كَرَّرْتُها حَتّى سَمِعْتُها مِنْ قائِلِها؛[۱] تكرار نمودم تا اين كه آن را از گوينده اش [حضرت حق] شنيدم.» همین جور باشد. یک صوتی بود خلق می شد دیگر، همان صدایی که در اول نزول وحی که خلق می شد و آن صدا را حضرت [پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم] استماع می کرد و القا می کرد، یک صدایی بود اما غیر از او نمی شنید، همان صدا ممکن است پیش اهلش و برای اهلش شنیده شود. پی نوشت: ١. مشابه: مستدرك الوسائل، ج ۴، ص ١٠۶؛ بحارالانوار، ج ۴٧، ص ۵٨؛ ج ٨١، ص ٢۴٧. بیانات در درس خارج اصول، جلسه ۴۰٧، ۴ اردیبهشت ١٣٧۴