التفسير الأقوم - ..... قال لا ينال عهدي الظالمين (2)
5 بازدید
التفسير الأقوم = Alaqvam Commentary 58 دنبال کننده صدور کوچکترین گناه از بنده، چه رسد به اینکه کسی قسمت اعظم عمر خود را به گناه و ظلم و شرک گذرانده باشد، مانع واگذاری امور عباد و بلاد الهی از سوی خداوند حکیم و عادل به او است. اولا امام باید از طرف خداى متعال نصب شود، دیگر آنكه باید داراى ملكه عصمت باشد، و سوم آنكه باید داراى علم خدادادى ولایت تکوینیه و تشریعیه و ارتفاع جوهری باشد. کسی که ادعای ولایت و امامت کند ولی فاقد حتی یکی از ویژگی های مذکور باشد، , ولیجه و طاغوت است. امام به معناى پيامبر، كسى است كه به وسيله روح الامين، از سوى خدا نصّى درباره او آمده باشد. و امام به معناى وصى، كسى است كه نصّى از سوى خدا به وسيله پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله درباره او رسيده باشد. شرط اعتبار اين نص آن است كه نام و مشخّصات امام را بيان كند، نه اينكه خصوصيّات او در قالب الفاظ عام و به صورت كلّى بيان شده باشد، چنانكه در مورد مجتهد و حاكم شرع چنين است. نام امام بايد با صراحت و نصّى خاص ثابت شود كه تأويل و تخصيص را نپذيرد و هيچگونه مجالى براى اشتباه و احتمال عكس و خلاف در آن وجود نداشته باشد. از اينجا آشكار مىشود كه به كار بردن لفظ امام بدون آوردن قيد در غيرپيامبر و وصىّ او خالى از اشكال نيست، بلكه استبعادى ندارد كه حرام باشد چنانكه به كار بردن لفظ وصىّ پيامبر صلّى اللّه عليه و اله در غيرامام معصوم حرام است. بههرحال، سخن امامى كه درباره او نصّى خاص وارد شده است، خواه پيامبر باشد و خواه وصىّ او سخن خدا، هدايت او هدايت خدا و فرمان او فرمان خداست كه احتمال خلاف در آن وجود ندارد. اگر كسى ادّعاى نبوت و يا وصايت را بكند و درباره او نصّ خاص و قطعى وارد نشده باشد، دروغگو و فاقد لیاقت لازم برای سرپرستی مسلمین خواهد بود. بديهى است كه امامت به معناى نبوت و وصايت، اقتضاى عصمت را دارد و در هيچ حالتى از آن جدا نمى شود، بلكه امامت عين عصمت است، زيرا كور نمى تواند عصاكش كورى ديگر شود و نجاست نمى تواند نجاست دیگر را پاك كند و كسى كه برخودش بايد حدّ شرعى جارى شود نمى تواند بر ديگرى حد جارى كند