فسخ 13 (خیار رویت و تخلف وصف 4)
4 بازدید
zendegi.office 5 دنبال کننده .Music in this video Song : Pink FlamencoArtist : Doug Maxwell NON-COPYRIGHT from youtube Audio library .6- اشتباه در اوصاف اساسی (مواد 200 ، 353 ، 359 ، 360 و 762 قانون مدنی) طبق ماده 190 قانون مدنی چهار مورد به عنوان شرایط اساسی صحت معاملات ذکر شده است. به عبارت دیگر این چهار مورد مقدمات عمومی اعتبار قراردادها بوده و بدون استثناء تمامی قراردادها باید با رعایت هر چهار مورد منعقد گردد تا آن قرارداد صحیح باشد. در غیر این صورت چنانچه هر قراردادی فاقد یکی از این چهار مورد باشد ؛ آن قرارداد یا باطل است یا غیر نافذ است. قصد یکی از آن چهار مورد مقدمات عمومی اعتبار قراردادها است. بر این اساس بدون استثناء در هر قراردادی ، تمامی طرفین قرارداد باید قصد مشترک واقعی به انعقاد آن قرارداد داشته و آن قصد را به صورت صریح یا ضمنی به یکدیگر اعلام کنند. در غیر این صورت چنانچه پس از انعقاد قرارداد اثبات گردد که در هنگام انعقاد قرارداد قصد مشترک واقعی طرفین ، انعقاد قرارداد نبوده آن قرارداد باطل است. با این توضیح چنانچه در قراردادهای املاک ، ملکی با مشخصات و اوصافی اشتباه معامله شده و آن اوصاف طبق عرف از اوصاف اساسی ملک مورد معامله باشد ، اصولاً قرارداد باطل بوده ، پس در این صورت خیار رویت و تخلف وصف ایجاد نمی گردد. البته اگر از قرارداد و دیگر توافقات اراده صریح یا ضمنی طرفین نسبت به آن اوصاف اساسی اشتباه قابل کشف بوده ، به نحوی که طبق عرف چنانچه طرف متضرر متوجه اشتباه در اوصاف اساسی ملک شده بود ، همچنان قصد مشترک واقعی طرفین موجب انعقاد قرارداد می گردید. در این صورت قرارداد باطل نبوده و خیار رویت و تخلف وصف برای طرف متضرر وجود خواهد داشت. مثلاً چنانچه در قرارداد خرید و فروش ملکی ، ملک مورد معامله به اشتباه به عنوان یک اثر تاریخی یا متعلق به شخصیت تاریخی (مانند خانه منسوب به سعدی شاعر قرن هفتم) معامله شده ، یا اینکه به اشتباه تزئینات عتیقه ملک (مانند سقف تمام خاتم خانه ادب بنات شیراز) نادیده گرفته شده ، یا در معامله کارخانه ای نسبت به تجهیزات و دستگاه های خاص کارخانه اشتباه شده باشد. در این صورت چنانچه اثبات گردد که : أ . طبق عرف مشخصات و اوصاف نسبت داده شده یا نادیده گرفته شده ، به ذات خود دارای ارزش و قیمتی مجزا و مستقل از قیمت و ارزش ملک مورد معامله بوده یا اینکه آن مشخصات و اوصاف مربوط به مسائل اساسی و بنیادی صورت عرفی ملک مورد معامله بوده و طی قرارداد نسبت به آن اوصاف توافقی صریح یا ضمنی صورت نگرفته باشد. ب . طبق عرف در صورت کشف اشتباه مبنی بر بودن یا نبودن آن مشخصات و اوصاف در ملک مورد معامله ، توافق اراده بین طرفین قرارداد واقع نگردیده و طرفین قرارداد نسبت به معامله آن ملک و انعقاد قرارداد با یکدیگر توافق نمی کردند. بنابراین در صورت وجود دو شرط ذکر شده قرارداد منعقد شده از اساس باطل محسوب خواهد شد. جدا از تمام مطالب بیان شده چنانچه یکی از طرفین بتواند اثبات کند که قصد مشترک طرفین معامله ملک با آن اوصاف اشتباه نبوده است. در این صورت نیز قرارداد باطل خواهد بود.