ماجرای آقا سید مهدی قوام و یخ فروش
1 بازدید
ترویج نیکی 6 دنبال کننده الإمام موسی الکاظم (علیه السلام) يَا عَاصِمُ كَيْفَ أَنْتُمْ فِي اَلتَّوَاصُلِ وَ اَلتَّوَاسِي قُلْتُ عَلَى أَفْضَلِ مَا كَانَ عَلَيْهِ أَحَدٌ قَالَ أَ يَأْتِي أَحَدُكُمْ إِلَى دُكَّانِ أَخِيهِ أَوْ مَنْزِلِهِ عِنْدَ اَلضَّائِقَةِ فَيَسْتَخْرِجُ كِيسَهُ وَ يَأْخُذُ مَا يَحْتَاجُ إِلَيْهِ فَلاَ يُنْكَرُ عَلَيْهِ قَالَ لاَ قَالَ فَلَسْتُمْ عَلَى مَا أُحِبُّ فِي اَلتَّوَاصُلِ امام كاظم عليه السلام خـطاب به جـعفر بـن محمّدعـاصمى فرمودند: اى عاصم، در زمينه ی مراوده با هم و همدردى با يكديگر چگونه هستيد؟ عرض كردم: در بهترين وضعى كه يك نفر می تواند داشته باشد. فرمود: آيا چنين هست كه فردى از شما در هنگام تنگ دستى به دكّان يا منزل برادرش برود و دخل او را بيرون كشد و آن چه احتياج دارد بردارد و برادرش به او اعتراض نكند؟ عاصم عرض كرد: خیر. حضرت فرمود: پس، در مراوده با هم آن طور كه من دوست دارم نيستيد بحار الأنوار، ج 71، ص 231