آنچه در سال 1400 گذشت...
1 بازدید
مریم حنطوش زاده 30 دنبال کننده هنوز سفره هفت سین رو نچیدم. هنوز هم دقیقه نود چیدن سفره برایم جذاب است. اگر عادت دقیقه نود را در همه کارهایم کنار بگذارم، از سفره هفت سین کنار نمی گذارم. یاد بدو بدو قدیم می افتم برای سین سازی. مجید سشوار می آورد و مامان سماور! اون یکی سنجاق! بابا هم نفر آخر حموم! خلاصه هفت سین ما سین های خودمان بود و هرسال فرق می کرد! چه بسا همان سنجاق ما را چنین به هم قفل می کرد یا سماور عصرها مارا جمع می کرد! شاید سشوار نماد مدرنیته ای بود که باعث می شد خانواده ما در جریان باشد و به سنتها نچسبید! سالی که گذشت، از بهارش پیدا بود! پیدا بود که در چنته اش، پنهان زیاد دارد. هربار برگی رو می کرد و شگفت زده مان کرد. برگ های برنده، برگ های خنثی، برگ های بازنده! گاهی شادی، گاهی آهی و گاهی نگاهی امروز هم روزی مثل همه روزها، با این تفاوت که ما ایرانی ها، با یک حس مشترک، چشم به ساعت دوخته ایم تا با این حس جمعی و آرزوهای رو به سال جدید، لبخند بزنیم و بهانه ای باشد برای شادی، شکوفایی و شورآفرینی. از من می شنوید جدی نگیرید! از هرکجا دلتان خواست شروع کنید و اگر آمادگی نو شدن ندارید، زور نزنید بهارتان مبارک